

بازدیدها: 41
بیشترین کاربرد سنگ در نمای ساختمان،است چرا که نمای ساختمان به دلیل قرار گرفتن در معرض شرایط جوی (باران، یخبندان، آفتاب و آلایندهها)، از اهمیت خاصی برخوردار است. سنگ نما باید ویژگیهای خاصی داشته باشد تا بتواند در برابر این عوامل دوام بیاورد.
بنابراین جهت انتخاب سنگ برای استفاده در نمای ساختمان باید به نکات زیر توجه خاص کرد:
1- نوع آب و هوای منطقه در نظر گرفته شود. سنگی مناسب با شرایط اقلیمی انتخاب گردد. مثلاً در مناطق سرد و مرطوب، سنگ دارای تخلخل بسیار کم باشد وگرنه ممکن است بر اثر یخبندان سنگ متلاشی شود، یا در مکانهایی که امکان وزش طوفان شن وجود دارد، در معرض سایش است.
2- قابلیت صیقل خوردن و برش را داشته باشد.
3- مقاومتهای کششی و خمشی نسبتاً خوبی داشته باشد
4 – ترکیبات کانی شناسایی آن باید در نظر گرفته شود. چون کانیهای مضر (کانیهای آهن) در برابر آب و هوا اکسیده شده و در نتیجه میتواند باعث تخریب سنگ شود
5- بهتر است برآوردی از عمر مفید ساختمان به عمل آید و سنگ نما متناسب با آن انتخاب شود.
6- در صورت نصب سنگ به روش تر، چسبندگی خوب با ملات داشته باشد.
7- رنگ آن با ثبات باشد.
8- در برابر بخارها و گازها و پرتو آفتاب پایدار باشد.
به علت استفاده فزاینده از سنگ در حال حاضر، به معرفی این سنگ میپردازیم: سنگ این سنگ با توجه به خواص منحصر به فردی که دارد، بهترین سنگ برای نمای ساختمان و دیوارهای داخلی است. وجود خلل و فرج، چسبندگی این سنگ را برای نمای ساختمان بالا میبرد و توجه به چگالی پایین آن در کاهش وزن ساختمان مؤثر است. در انتخاب سنگها باید به این نکته توجه داشت که غالب این سنگها بعد از قرار گرفتن در معرض تابش خورشید، مقداری از رنگ خود را از دست میدهند و به روشنی میگرایند.
در نمای سنگی ممکن است فقط یک نوع سنگ به کار رود یا آن که از ترکیبی از سنگ های متنوع استفاده شود یا مصالح دیگر نظیر چوب، فلز و … همراه با سنگ به کار رود. با یک طرح اولیه مناسب که کلیه شرایط محیطی، فرهنگی، آب و هوایی، زیبایی شناختی و … را مد نظر قرار دهد، می توان نماهای سنگی بسیار زیبایی در ساختمان خلق نمود.
همواره در نما باید از سنگ های بادوام و با مقاومت بالا در برابر یخ زدگی و شرایط نامساعد جوی و محیطی، با بافت و شکل مطلوب و بدون ترک خوردگی و خلل و فرج استفاده کرد.
علل انتخاب سنگ به عنوان یک مصالح مناسب برای نما به شرح زیر است :
– انعطاف پذیری و قابلیت استفاده بر روی سطوح مختلف
– فراوانی و در دسترس بودن
– عدم تغییر رنگ و جذب گرد و غبار
– مقاومت در برابر عوامل جوی مانند رطوبت، سرما و گرما و نور خورشید
– تنوع در رنگ، طرح و جنس
– اجرای سریع، آسان و تمیز
– عایق حرارت و بی نیاز از زیرسازی
– عمر زیاد (در صورت استفاده مناسب)
– هزینه حفظ و نگهداری نسبتا کم
– قابلیت اجرا بر روی کلیه سطوح
– قابلیت ترمیم آسان
نماهای سنگی دارای انواع مختلفی هستند که عمده این تفاوت ها ناشی از نوع سنگ به کار برده شده است. معمولا در نماها از سنگ های پلاک یا تزیینی و سنگ مصنوعی استفاده می شود. ذیلا به بررسی این سنگ ها و مزایا و معایب آنها می پردازیم.
سنگ پلاک
استفاده از سنگ پلاک در نمای ساختمان در کشور از زمان های قدیم متداول بوده است. اما استفاده گسترده از آن حدود 80 سال پیش با ورود اولین کارخانه تولید ماشینی سنگ پلاک در مشهد معمول شد.
برای تولید این نوع سنگ، قطعات بزرگ سنگ را از معدن سنگ استخراج می کنند و پس از حمل به کارخانه سنگبری، در ابعاد مختلف و ضخامت های 1 تا 5 سانتیمتر می برند و صیقل می دهند.
نکته مهمی که باید همواره مد نظر داشت، این است که در صورت استفاده از سنگ پلاک، باید از آن در برابر رطوبت، یخبندان و سایر عوامل جوی محافظت نمود. ضمنا با استفاده از یکی از روش های زیر باید سنگ ها را کاملا به سطح زیرین محکم کرد :
– لقمه گذاری
– نصب سیم و اسکوپ یا قلاب برای اتصال بهتر و محکم تر
– پیچ و رول پلاک کردن
سنگ تزیینی
سنگ تزئینی همان سنگ طبیعی است که پس از برش، سائیده شدن و صیقل کاری در نماهای داخلی و خارجی ساختمان ها استفاده می شود. سنگ های تزیینی به یکی از گروه های سنگ آذرین، دگرگونی و یا رسوبی تعلق دارند.
و شامل انواع مرمر، مرمریت، تراورتن، چینی، کنگلومرا، ماسه سنگ، گرانیت، دیوریت، سینیت، گابرو و غیره می باشند.
مشخصات کلی سنگ انتخابی برای مصارف ساختمانی
– در برابر وزش باد، یخبندان، تغییرات دما و جریان آب (در صورت وجود) و کلیه عوامل فرسایشی دیگر مقاومت کند.
– در برابر محیط های شیمیایی، اسیدی و قلیایی و اکسیداسیون مقاوم باشد.
– مقاومت فشاری برای قطعات سنگ باربر نباید از 150 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع کمتر باشد.
– در مقابل سایش مقاوم باشد.- سنگ ساختمانی باید آب زیاد جذب کند، لذا نباید :
– در آب متلاشی یا حل شود. – تمام یا قسمتی از آن بیش از 8 درصد وزن خود آب بمکد.
– سنگ ساختمانی نباید آلوده به مواد طبیعی و مصنوعی باشد.
– عاری از هر گونه خلل و فرج باشد.
– پوسیدگی نداشته باشد.
– بافت سنگ باید سالم باشد، یعنی شیار، ترک و رگه های سست نداشته باشد (کرمو نباشد).
– یکدست، یکنواخت و همگن باشد.